Mijn jongste schilderij duidt dat ook aan. Het is wel een gecompliceerd verhaal en is langzamerhand, punt voor punt, tot stand gekomen.
Het schilderen van het water (blauw) liep uit op het plaatsen van de grote groene bladeren. Er zijn ook de wandelpaden, de songlines, die door de mensen worden gebruikt om het goede te verkrijgen. Deze bladeren waren natuurlijk eerst klein geweest, maar door het water zijn ze uitgegroeid en zullen weldra de herfst bereiken. Tussen de bladeren in liggen de tuinen, de gronden waar de bloemen groeien. De mensen verzamelen zich rondom deze pracht, deze tuin van Eden, en genieten er van. De grote rechthoekige vlaktes zijn de gronden waar de plechtigheden plaats vinden, zoals de initiatie rituelen.
Het geheel is geplaatst te midden van de grote zoutvlaktes, zoals die in W. Australie te vinden zijn.
Het is een groot doek van 135 x 80 cm., waarop ik acrylverf heb gebruikt.
