Het is alweer een tijdje gelden dat Ludvik en Jin trouwden in Z. Korea. Ik was uitgenodigd door hen om aanwezig te zijn, niet zo maar als een toeschouwer, maar als de 'geadopteerde vader' van Ludvik. Immers. ze hadden gekozen voor een traditioneel Koreaans huwelijk en daar moet familie bij aanwezig zijn. Je kunt niet in je eentje trouwen! Ludvik behoorde bij de groep buitenlandse studenten in Delft; hij was ook de penningmeester van onze stichting het ISP -Internationaal Studenten Pastoraat. Hij kwam uit Tjechie, had geen ouders meer, alleen een broer die niet aanwezig kon zijn. En daarom moest ik maar de plaats innemen van zijn familie. Het werd een prachtig huwelijk.
Nu wonen ze in Noorwegen en hebben een zoontje Nuri, een mooi jongetje. ze zijn betrokken bij het wel en wee van de wereld. Eigenlijk moet ik er een keer naar toe, maar ja. er is zoveel te doen. Van de andere kant, hij is wel mijn zoon geworden en zij mijn schoondochter en Nuri mijn kleinzoon. Volgend jaar dan maar.........
